Poliacetal POM

POM (polioksymetylen, poliformaldehyd, poliacetale) – tworzywa należące do grupy termoplastów, częściowo krystaliczne, otrzymywane z formaldehydu przez homopolimeryzację (POM-H) lub kopolimeryzację (POM-C).

POM w stanie niewzmocnionym należy do najsztywniejszych i najmocniejszych tworzyw termoplastycznych i posiada bardzo dobrą stabilność wymiarową. Dzięki dużej twardości powierzchniowej i małej ścieralności powierzchniowej charakteryzuje się dobrym poślizgiem i dobrą odpornością na tarcie. Zarówno POM-H, jak i POM-C ulegają działaniu mocnych kwasów i środków utleniających, ale nie rozpuszczają się i nie pęcznieją we wszystkich stosowanych rozpuszczalnikach, w paliwach i olejach mineralnych. Poliacetal, jak wiele innych tworzyw, daje się także modyfikować poprzez dodatki włókna szklanego (10-40%), poprawiającego sztywność oraz MoS2, PE, PTFE, olejów silikonowych lub specjalnej kredy – poprawiających poślizg.

Stosowany jest najczęściej do wyrobu precyzyjnych części maszyn, zastępujących stal. Wytwarza się z niego: koła zębate, dźwignie, łożyska, cewki, złączki itp.

Właściwości Poliacetal POM:

• niski współczynnik tarcia,
• wysoka wytrzymałość mechaniczna, sztywność i twardość,
• odporność na ścieranie i zmęczenie materiałowe,
• obojętność fizjologiczna (odpowiednia do kontaktu z żywnością),
• stabilność wymiarowa (niski współczynnik rozszerzalności cieplnej),
• dobra odporność na pełzanie,
• bardzo dobra skrawalność,
• odporność chemiczna na rozcieńczone kwasy, paliwa, rozpuszczalniki, gorącą wodę,
• wysoka udarność nawet w niskich temperaturach,
• znakomita sprężystość powrotna,
• bardzo dobra stabilność wymiarowa,
• bardzo niska wodochłonność,
• duża odporność na promieniowanie UV